#ദിനസരികള്‍ 197
#ദിനസരികള്‍ 197
അയാള്‍ കള്ളികളെ
ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നില്ല.അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഒരു കള്ളിയുടേയും ഇത്തിരി വട്ടത്തിനുള്ളില്‍
തന്നെ കുരുക്കിയിടാന്‍ അയാള്‍ ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. വിശാലമായ ഈ ലോകത്തില്‍ ഓരോ നിമിഷവും
അയാള്‍ തേടിയത് അനുഭവങ്ങളെയായിരുന്നു.മനുഷ്യനെ മനുഷ്യനാക്കുന്ന അനുഭവങ്ങള്‍ . ആ
അനുഭവങ്ങളെ തന്റേതായ മൂശയിലിട്ട് ഉരുക്കിയെടുത്തപ്പോള്‍ മരുന്നായി ,
സ്മാരകശിലകളായി , പരലോകമായി , കന്യാവനങ്ങളായി. പ്രതിഭയുടെ അതിപ്രസരങ്ങളില്‍ അയാള്‍
പലപ്പോഴും ഒരു ഭ്രാന്തനെപ്പോലെയായിരുന്നു.ആ
ഭ്രാന്തുകള്‍ സൌഹൃദക്കൂട്ടങ്ങളില്‍ ചിരിച്ചു രസിക്കുവാന്‍ പലപ്പോഴും കാരണങ്ങളായി
എങ്കിലും മലയാളത്തിന് ഇനിയൊരിക്കലും നിഷേധിക്കാനാവാത്ത തരത്തിലുള്ള അടയാളങ്ങള്‍
തീര്‍ക്കാന്‍ ആ ഭ്രാന്തുകള്‍ക്ക് കഴിഞ്ഞു എന്നത് വരും തലമുറകളുടെ ഭാഗ്യമായി
അവശേഷിക്കുന്നു.
ഇനി എന്തെഴുതാന്‍. അയാള്‍ യാത്ര പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
അസ്തമനസൂര്യനൊപ്പം ഇരുട്ടിലേക്ക് നടന്നു പോയിരിക്കുന്നു. അയാളുടെ
പ്രതിഭ കൊളുത്തിവെച്ച വെളിച്ചത്തിന്റെ തണുത്ത പടവുകളിലിരുന്ന് ഞാനാ ഇരുട്ടിലേക്ക്
നോക്കി കൈ ഉയര്‍ത്തി യാത്ര പറയട്ടെ “ അബ്ദുള്ളാ , വിട “
Comments