#ദിനസരികള്‍ 143
സന്ധ്യക്കു കുളിച്ചെല്ലാ ശല്യത്തില്‍ നിന്നും വേറി ട്ടങ്ങു വായിപ്പൂ , ദിവ്യ മുറക്കെ ബ്ഭാഗവതം നീ വരുന്നില്ലേ , വന്നി ങ്ങിരിക്കെന്നൊക്കെക്കേള്‍ക്കാം താവകസ്വരം തീയി – ന്നരികിലെനിക്കപ്പോള്‍ വെപ്പുവേലകള്‍ തേച്ചു കഴുകിത്തീരാനാകാ തെത്ര പാത്രങ്ങള്‍ നാളേ യ്ക്കെത്ര കൊച്ചു കാര്യങ്ങള്‍ കരിപറ്റിയ കൈയ്യാല്‍ മരണം വരെത്തീരാ മഹാ ഭാഗവതം ഞാന്‍ മറിച്ചു വായിക്കുന്നു മടിയാതെന്നും , അങ്ങു കേള്‍ക്കുവാന്‍ വരുന്നില്ല – ഭാഗവതം (കവിത പൂര്‍ണമാണ് ) വിട്ടുപോകുവാന്‍ വയ്യെനിക്കൊന്നുമി ന്നൊക്കെയും പ്രിയം പോരാ പ്രിയങ്കരം ഉറ്റുനോക്കി നില്ക്കുന്നു വിദൂരസ്ഥ ദുഖ നക്ഷത്ര മണ്ഡലം ശാന്തമായ് അത്ര സ്നേഹിച്ചൊരമ്പിളിപ്പൊന്മുഖം അല്പമൊന്നിരുണ്ടെന്നു തോന്നീട്ടു ഞാന്‍ ഉദ്യമിപ്പൂ ചിറകും വിടര്‍ന്നു ചെ ന്നെത്തുവാനെടുത്തൊന്നണച്ചീടുവാന്‍ പോയതൊക്കെയും സ്വപ്ന മെന്‍മുജ്ജന്മ ചാപലങ്ങള്‍ മറന്നു കഴിഞ്ഞു ഞാന്‍ മൃത്യുവാലേ കഴുകിക്കളഞ്ഞുപോയ് ക്ഷുദ്രമായ വികാരങ്ങളൊക്കെയും – സ്വപ്നാടനം കല്ലെറിഞ്ഞീടുവാന്‍ കൊല്ലാ നെല്ലാരും വന്നടുക്കിലും അവരില്‍പ്പാപിയല്ലാത്തോ നാരുള്ളൂ കല്ലെടുക്കുവാന്‍