ഒരു പ്രണയത്തിന്റെ കഥ പറയട്ടെ. കുറച്ചു കാലം മുമ്പാണ്. ഒരു വൈകുന്നേരം ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിലെ സോളിഡാരിറ്റി ഗ്രന്ഥാലയത്തിന് സമീപത്തു വെച്ച് ഒരു പയ്യനെ പരിചയപ്പെട്ടു. ഏറെ നേരമായി ഒറ്റക്കിരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോഴാണ് അങ്ങോട്ട് ചെന്ന് പരിചയപ്പെടാമെന്ന് കരുതിയത്. അവന്റെ കൈയ്യിലൊരു പുസ്തകം നിവര്‍ത്തിപ്പിടിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അവനത് വായിക്കുന്നതായി തോന്നിയില്ല. മാത്രവുമല്ല ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് കണ്ണുതുടക്കുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു. ആ ഇരിപ്പില്‍ എനിക്കൊരു പന്തികേടു തോന്നി. ഉള്ളിലെ ഡിറ്റക്ടീവിനോട് മിസ്റ്റര്‍ വാട്സണ്‍ , ഫോളോ മി എന്നു നിര്‍‌ദ്ദേശിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന്‍ പയ്യന്റെ നേരെ നടന്നു. സത്യത്തില് തൊട്ടടുത്തെത്തിയപ്പോളാണ് ഞാന്‍ അവന്റെ നേരെയാണ് ചെല്ലുന്നത് എന്ന കാര്യം അവന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചത് എന്നു തോന്നി. ഉടനെ ഒന്നു മുഖം തുടച്ച് അവന്‍ എന്നെ നോക്കി. ഞാന്‍ അവന്റെ അടുത്ത് തന്നെ ചെന്നിരുന്നു. അവനെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല എന്ന മട്ടില്‍ അവന്റെ കൈയ്യിലിരുന്ന പുസ്തകം കൈനീട്ടി വാങ്ങി. അപ്പോഴേക്കും ഞാനവനെ അടിമുടി ഉഴിഞ്ഞിരുന്നു. നല്ല സുമുഖനായ ഒരാള്‍. മുഖം കാണാന്‍ നല്ല ഭംഗി. അവന്റെ വലതു ചെവിയില്‍ ഒരു കടുക്കനുമുണ്ടായിരുന്നു....
